7 - نحوه ي استفاده از اراضي(Y7)

فعاليت انسان از زماني كه شروع به بهره برداري از زمين نمود، در جهت تشديد فرسايش بوده است كه ميزان اين فرسايش با بهره برداري زيادتر انسان بيشتر مي شود. از عمده ترين اين فعاليت ها مي توان به شخم زمين، چراي مفرط، بهره برداري غير اصولي از جنگل ها، احداث معادن و.... نام برد.

به طور كلي هر نوع استفاده اي كه باعث كاهش پوشش بر روي شيب گردد، باعث افزايش فرسايش و توليد رسوب بيشتر خواهد شد.

در مدل پسياك اصلاح شده با توجه به اينكه اين عامل نيز مي تواند در فرسايش و توليد رسوب نقش منفي اعمال كند داراي امتياز -10 تا 10 است كه معمولاً جهت تعيين نحوه استفاده از اراضي در مدل پسياك قديمي معمولاً دو فاكتور مد نظر است، اعم از عمليات كشاورزي در سطح حوزه ي آبخيز و همچنين وضعيت چراي دام مي باشد.

حال چنانچه در سطح حوزه آبخيز فعاليت زياد كشاورزي معمول نباشد يا پوشش در حد مناسب باشد و يا چراي دام كم باشد، ميزان امتياز اين عامل منفي خواهد بود.

اما در مدل پسياك اصلاح شده جهت تعيين امتياز عامل نحوه ي استفاده از زمين به ميزان تاج پوشش بر حسب درصد توجه مي كنيم و با استفاده از فرمول زير امتياز اين عامل را به دست مي آوريم:

Y7=20-/2PC

PC: درصد تاج پوشش

در جدول‌شماره 8 ميزان تاج پوشش در منطقه بيخه دراز كه با استفاده از روش ترانسكت F به دست آورده شده و همچنين امتياز اين عامل نيز براي حوزه ي بيخه دراز آورده شده است.

جدول شماره 8 : تعيين امتياز عامل كاربري اراضي(Land use) در مدل MPSIAC

واحد كاري

درصد تاج پوشش(X7)

امتياز كاربري اراضي(Y7)

A

11.2%

10

B

10%

10

C

11.2%

10

D

10.2%

10

E

10.2%

10

F

5%

10

G

26.3%

10

H

21.7%

10

I

21.7%

10

J

21.7%

10

K

10.2%

10

L

26.3%

10

M

21.1%

10

N

10.2%

10

O

5%

10

P

11.2%

10

Q

21.1%

10

R

5.5%

10