افق پترودوريك
افق پترودوريك
توصيف عمومي: افق پترودوريك كه بهعنوان دوريپن نيز شناخته شده است افقي زيرسطحي است كه معمولا قرمز يا قرمزقهوهاي بوده و عمدتا با سيليكاي ثانويه (SiO2 احتمالا اوپال و شكلهاي بلوري ريز سيليكا) سيماني شده است. قطعات هواخشك افق پترودوريك در آب حتي پس از تر شدن درازمدت از هم نميپاشد. كربنات كلسيم ممكن است به صورت عامل سيماني ثانويه موجود باشد. اين افق، ساختمان تودهاي، بشقابي يا لايهاي دارد.
معيارهاي مشخصه: افق پترودوريك بايد خواص زير را داشته باشد:
· سيماني شده يا سخت شده در بيش از 50 درصد از بعضي از زيرافقها، و
· نشانههايي از تجمع سيليكا (اوپال يا ديگر شكلهاي سيليكا) مخصوصا بهصورت پوشش در بعضي حفرات روي بعضي سطوح ساختماني يا به صورت پل بين ذرات شن، و
· كمتر از 50 درصد از حجم در 1 مولار H Cl حتي پس از شناوري درازمدت از هم نميپاشد، اما بيش از 50 درصد در KOH غليظ يا در تناوب اسيد و باز از هم ميپاشد، و
· پيوستگي افقي، بهگونهاي كه ريشهها نميتوانند نفوذ كنند مگر در امتداد شكستگيهاي عمودي كه فاصله افقي 10 سانتيمتر يا بيشتر دارند، و
· ضخامت 10 سانتيمتر يا بيشتر.
شناسايي صحرايي: افق پترودوريك، پايداري مرطوب، خيلي شكننده تا بينهايت شكننده و پايداري خشك، بسيار سخت دارد. جوشش پس از به كار بردن H Cl %10 ممكن است رخ دهد اما شايد به شدت افق پتروكلسيك كه بسيار شبيه هستند، نباشد. به هر حال آنها ممكن است در ارتباط با افق پتروكلسيك وجود داشته باشند.
ارتباط با ديگر افقهاي مشخصه: در آب و هواي خشك و بياباني، افق پترودوريك ممكن است در افق پتروكلسيك درجهبندي شود و/ يا در ارتباط با افق كلسيك يا جيپسيك كه اين افقها معمولا رو قرار ميگيرند، وجود داشته باشد. در آب و هواي مرطوبتر، افق پترودوريك ممكن است در افق فراجيك درجهبندي شود.