افق پتروجيپسيك
افق پتروجيپسيك
توصيف عمومي: افق پتروجيپسيك، افقي سيماني، داراي تجمع ثانويه جيپسوم (C aSO4) ميباشد.
معيارهاي مشخصه: افق پتروجيپسيك بايد خواص زير را داشته باشد:
· 60 درصد يا بيشتر جيپسوم. درصد جيپسوم بهصورت حاصلضرب مقدار جيپسوم برحسب cmol/kg خاك و وزن معادل جيپسوم (86) بر حسب درصد محاسبه ميشود، و
· سيماني شده تا حدي كه قطعات خشك در آب از هم نميپاشد و اين افق نميتواند بهوسيله ريشه مورد نفوذ قرار گيرد، و
· ضخامت 10 سانتيمتر يا بيشتر.
شناسايي صحرايي: افق پتروجيپسيك، مواد سفيد سختي هستند كه عمدتا داراي جيپسوم ميباشند. بعضي اوقات افق پتروجيپسيك بسيار سخت و قديمي با لايههاي ورقهاي نازك با ضخامت 1 سانتيمتر پوشانده ميشود.
خصوصيات ديگر: اندازهگيري مقدار جيپسوم در خاك جهت اثبات مقدار مورد نياز و افزودن آن، روش مناسبي جهت اثبات وجود افق پتروجيپسيك و توزيع جيپسوم در توده خاك ميباشد.
در مقطع نازك، افق پتروجيپسيك يك ميكروساختمان فشرده با حفرات كم نشان ميدهد. توده خاك از كريستالهاي متراكم عدسي شكل جيپسوم مخلوط با مقدار كمي از مواد آواري تشكيل شده است. ماتريكس رنگ زرد تيره دارد. گرههاي منظم (شكل گرفته در محلهاي رنگ روشن)، داراي خاكدانههاي كريستالي تجمع يافته با فابريك Hypidiotopic يا Xenotopic بوده و اغلب در ارتباط با حفرات ميباشد. نشانههايي از فعاليتهاي بيولوژيكي[1]، بعضي مواقع، قابل رويت ميباشد.
ارتباط با ديگر افقهاي مشخصه: افق پتروجيپسيك از افق هيپرجيپسيك بوجود ميآيد و اين دو دقيقا به هم پيوند خوردهاند. درجه سيماني شدن، افق پتروجيپسيك را از افق هيپرجيپسيك جدا ميكند.
افق پتروجيپسيك همراه با افق كلسيك وجود دارد. تجمعات كلسيك و جيپسيك معمولا مكانهاي متفاوتي را در پروفيل خاك به علت تفاوت حلاليت كربنات كلسيم و جيپسوم اشغال ميكند. معمولا آنها ميتوانند به طور واضح با مورفولوژي (افق كلسيك را ببينيد) از همديگر تشخيص داده شوند.