افق پتروپلينتيك
افق پتروپلينتيك
توصيف عمومي: افق پتروپلينتيك، يك لايه ممتد از مواد سخت شده است كه در آن آهن يك عامل سيماني مهم و ماده آلي در آن وجود ندارد يا فقط در مقدار ناچيز وجود دارند.
معيارهاي مشخصه: افق پتروپلينتيك بايد خواص زير را داشته باشد:
· الف:10 درصد (وزني) يا بيشتر آهن قابل استخراج با سيترات- ديتيونات در حداقل بخش بالايي افق، و
ب: نسبت بين آهن قابل استخراج با اسيد اكسالات (پهاش 3) و سيترات- ديتيونات كمتر از 1/0، و
· كمتر از 6/0 درصد (وزني) كربن آلي، و
· سيماني بهحدي كه قطعات خشك در آب از هم نميپاشد و اين افق نميتواند بهوسيله ريشه مورد نفوذ قرار گيرد، و
· ضخامت 10 سانتيمتر يا بيشتر.
شناسايي صحرايي: افق پتروپلينتيك بسيار سخت ميباشد و معمولا لايههاي با رنگ قهوهاي تا زردقهوهاي است كه ممكن است تودهاي باشد يا شكل شبكهاي يا بشقابي به هم پيوسته يا ستوني را نشان دهد كه مواد غير سخت شده را احاطه ميكند. آنها با سخت شدن غير قابل برگشت پلينتيت بوجود ميآيند. لايههاي سخت شده، ممكن است شكسته شوند كه در اينصورت ميانگين فواصل افقي بين شكستگيها بايد 10 سانتيمتر يا بيشتر بوده و شكستگيها خودشان بايد بيش از 20 درصد (حجمي) لايهها را اشغال نكرده باشند.
ارتباط با ديگر افقهاي مشخصه: افق پتروپلينتيك همراه با افق پلينتيك بوده و از آن بهوجود ميآيد. اغلب، افق پلينتيك ميتواند با لايههاي پتروپلينتيك زيري، كه شكل گرفته است براي مثال در بريدگيهاي جادهها دنبال شود.
مقدار ماده آلي كم، افق پتروپلينتيك را از سله نازك آهن، آهن باتلاقي[1] و افق اسپوديك سخت شده كه براي نمونه در پادزول كه داراي مقدار نسبتا بالاي ماده آلي است ايجاد شده جدا ميكند.